احکام فقهی چرم طبیعی
فقهای اسلامی با استناد به آیات قرآن و منابع فقهی احکام متعددی را در مورد استفاده از پوست حیوانات مطرح کرده اند از جمله آیاتی که در این باره مطرح است آیه ی سوم و چهارم سوره ی مائده است که ترجمه آن به این صورت است:
ــ بر شما حرام شده است مردار خون و گوشت خوک و آنچه به نام غیر خدا کشته باشند و حیوان حلال گوشتی که خفه شده و با ضربه چوب مرده و یا از بلندی افتاده و به ضرب شاخ مرده باشد و یا آنچه درنده از آن خورده باشد...
ــ از تو می پرسند چه چیزی برای آنان حلال شده است. بگو چیزهای پاکیزه برای شما حلال گردیده و نیز صید حیوانات شکارگر که شما به عنوان مربیان سگهای شکاری آنچه آنها برای شما گرفته و نگه داشته اند بخورید و نام خدا را بر آن ببرید...
احکام مربوط به چرم در منابع فقهی معمولا در غالب احکام صید و ذباحه و طهارت و صلاة مطرح شده است که به بعضی از آنها اشاره می شود:
ــ نماز خواندن بر روی پوست تمام حیوانات حلال گوشت در صورت تزکیه (پاک کردن اجزای حیوان و حلال کردن و خوردن گوشت آن) صحیح است.
ــ خواندن نماز با لباس چرم فرآوری شده که به روش اسلامی ذبح شده باشد صحیح است.
ــ استفاده از پوست حیوانات حرام گوشت و نجس حتی اگر تزکیه شده باشد جایز نیست.
ــ استفاده از پوست حیوانات غیر نجس حرام گوشت مانند روباه و شیر در صورت تزکیه و به شرط دباغی شدن در همه ی کارها به غیر از نماز جایز است.
ــ استفاده از پوست مردار حلال گوشت حتی در صورت دباغی شدن نیز نجس است (این مبحث شامل محصولات چرمی وارداتی از کشورهای غیر مسلمان می شود که استفاده ازآنها شرعا جایز نیست)
ــ راه های مطمئن شدن از تزکیه حیوان عبارتنداز: در بازار مسلمانان بودن و در دست مسلمان بودن
ــ از دیدگاه اکثر فقه ها در صورتی که راجع به تزکیه حیوانی شک وجود داشت، اصل را بر عدم تزکیه باید قرار داد.
در موزه ی طوپقاپی سرای ترکیه چند کفش ساده چرمی وجود دارد که منسوب به پیامبر اسلام است، و در برخی منابع ذکر شده که سجاده و بالش پیامبر(ص) از چرم و پوست بوده است.
پیامهای میان پیامبر و قبایل بر پوست نوشته می شده است.